O książce: 2014 / Bez wątpienia Aleksander I to najbardziej niezrozumiały z rosyjskich monarchów: hojny i despotyczny, nieśmiały i odważny, który do końca do końca życia uważał się za republikanina, jednak stanowczo tłumił wszelkie próby wkroczenia w jego władzę. „W jego miłości szemrał gniew, / A w gniewie miłość promieniowała” – napisał o nim P. A. Vyazemsky. Nie chciał, jak Napoleon, podziwiać go, ale chciał być kochany. Po zwycięstwie nad Francją alianci zabrali jej porty, fortece, statki, broń - cesarz rosyjski niczego nie zabrał i zajmując Paryż, uratował Luwr przed grabieżą, ale nigdy w życiu nie odwiedził pola Borodino. Damy z towarzystwa w całej Europie nie mogły oprzeć się jego urokowi, ale we własnej rodzinie był tylko jedną z „stron” miłosnego czworoboku. Oceny osobowości i panowania Aleksandra I, wystawiane przez historyków, są tak skrajne, że tylko je pogarszają poczucie powściągliwości. Leonid Lyashenko przedstawia własny pogląd na motywację działań niespokojnego cesarza, pozwalając mu podnieść zasłonę tajemnic swojego życia i śmierci. [Dostosowane do AlReadera]